زندگی در دامن فاجعه !

1. سیر تحول  سیاسی و تحلیل و بررسی حوادث نظامی و امنیتی یکی دو سال اخیر کشور، به وضوح نشان دهند? این حقیقت است که نا امنی، ترور و وحشت، به صورت بسیار سیستماتیک و سازماندهی شده، از شرق و جنوب کشور، به سمت  شمال و مرکز هدایت شده است. با وجود که شرق و جنوب کشور، زادگاه طالب و پایگاه داعش است، اما به جز چند حادث? جزئی، هیچگاه شاهد حوادث خونین به وسعت و پیمان? حوادث جلیز، دهمزنگ، چهارصد بستر، قندوز و قول اردوی شاهین و...نبوده است. انتقال جغرافیایی نا امنی را حتی در درون کابل نیز شاهد هستیم. در یکی دو سال اخیر، تقریبا 80% عملیات های انتحاری، در غرب و مرکز شهر کابل رخ داده است؛ مردمان شرق و جنوب کابل، وضعیت نسبتا امنی را تجربه می کنند.

2.امروزه مردمان شمال و مرکز افغانستان، تنها با تغییر ظاهری جغرافیای جنگ وانتقال نا امنی از شرق و جنوب، به سمت شمال و مرکز، مواجه نیستند؛ بلکه ایجاد اختلاف، تفرقه و تشتت در صفوف مختلف مردم و مسئولین شمالی و مرکزی،از درون نیز آنها را تهدید می کنند. در واقع همین اختلافات درونی، زمینه و بستر نا امنی ها را در این بخش از جغرافیایی افغانستان، فراهم کرده است.

3. حکومت، با تغییر مسیر یک خط برق، هزاره ها را آنچنان به جان هم انداختند، که امروز کمتر کسی در میان این مردم فرصت می یابند روی مسائل مهم و استراتژیک فکر کنند.اختلافات و درگیری های درونی، اصلا اجاز? فکر کردن به مسائل کلان و سرنوشت ساز کشور را به این مردم نمی دهند. در یک سال اخیر، تمامی ذهن و ضمیر این مردم در داخل و خارج، حول دو کلم? «شیخین» و «جنبش روشنایی» متمرکز گردیده؛ و قطب بندی روی این دو محور شکل گرفته است. امروزه تمامی همت پیروان این دو جریان، چیزی جز غلبه یکی بر دیگری و به دست گرفتن رشت? افکار عمومی نیست.

4. حکومت، با یک عملیات روانی و توطئه دقیق و حساب شده، ازبک ها را نیز آنچنان از میز تصمیم گیری به حاشیه راند، که رهبران ازبک، جز به نجات خود و رهایی از دام این توطئه، به مسائل و منافع ملی کشور، اصلا فکر نکنند.

5. تاجیک ها که همیشه فکر می کرند، در عرص? قدرت و سیاست، یک سر و گردن از دیگران بالاتراند و البته پیش از این تاحدودی متحد و یک پارچه عمل می کردند، اما در اواخر آن چنان بد و کودکانه بازی کردند، که نتیج? این بازی چیزی جز حذف تدریجی آنان از عرصه های مهم تصمیم گیری کشور نبود. دکتر عبدالله  که روزگاری، مدعی کسب نیم از قدرت و صلاحیت ادار? کشور بود، امروزه به یک عنصر بسیار بی خاصیت در درون حکومت تبدیل شده است که شاید خودش هم گاهی از خود نفرت پیدا کند. عطا محمد که تا دیروز به عنوان امپراطور شمال خود را جا زده بود، گاهی حکومت را با تهدید مواجه می ساخت، اکنون عملا به صورت یک عامل سبک وزن برای اشرف غنی تبدیل گردیده است. نتیج? معامله و داد و ستد عطا محمد نور با اشرف غنی تاکنون چیزی جز فروپاشی بخش نیمه جان حکومت وحدت ملی، اخراج ذلیلان? احمدضیا مسعود، تضعیف جایگاه جمعیت اسلامی در بازی های سیاسی نبوده است.امروز هم که فاجع? قول اردوی شاهین نیز در سای? حکومت عطا رقم خورده است؛ و این خون سربازان اردوی ملی است که در خیابان ها و سنگ فرشهای بلخ، تا اندرون کاخ پوشالی عطا محمد نور، سرازیر گردیده است.

6. اما پشتونها، با آن که به ظاهر چند دسته مختلف و در چند جبه? موافق و مخالف دولت افغانستان، نقش بازی می کنند، همه در یک نقطه به هم میرسند. نقط? وصل تمامی پشتونها، بازیابی اقتدار آنان در افغانستان است. اشرف غنی نیز نشان داده است که تا کنون در این امر موفق عمل کرده اند. بازگشت حکمتیار به عرص? سیاست کشور در روزهای آینده، اقتدار پشتونها را بیش از پیش تثبیت خواهد کرد. توازن را که البته در سالهای اخیر به هم خورده بود، بیش از پیش به نفع پشتونیزم سنگین تر و عرصه را برای بقیه اقوام، به ویژه برای تاجیک ها(به عنوان رقیب دیرین? حکمتیار) تنگ تر خواهد ساخت. در این میان، موضع گیریهای دوگان? کرزی و اشرف غنی در برخی موارد نیز چیزی جز، فریب اذهان عامه و کسب رضایت تود? عامه پشتونها و برخی مخالفان بیرون از حکومت، نیست.

7. امروز به پاس احترام به خون شهدای اردوی ملی و تسکین دل خانواده های داغدار آنان، در کشور عزای عمومی اعلان گردیده است. کشوری که در واقع هر روز، عزادار است. اما اگر روند تحول سیاسی و نظامی کشور، با همین سبک وسیاق به پیش برود، باید هر روز شاهد تداوم چنین فجایع تلخ و تکان دهنده باشیم. فجایع سنگینی که هیچ تغییر در نحو? سیاست، پالیسی امنیتی و نظامی کشور، به وجود نمی آورد. فاجعه بالاتر از این نمی شود که طالبان، مدعی شود که:«از میان مجاهدین فدائی 4  تن آنان مجاهدین نفوذی بودند که بخاطر انجام همچوعملیات گسترده داخل صفوف عساکر قول اردو209شاهین شده بودند و مدت زیادی در آن قول اردو ایفای وظیفه نمودند وتمامی راه های ورودی را معلوم کرده بابصیرت تام موفقانه عملیات استشهادی را تنظیم کردند.»

آن گاه که افراد طالب، در درون ارگ، در صفوف پولیس، در قالب اردوی ملی، کشور حضور فعال داشته باشند و دستگاه استخباراتی کشور، یا در خواب و یا در خدمت دشمن باشند، باید در انتظار فاجع? تلخ تر از قول اردوی شاهین باشیم.

8. فاجعه بالاتر از همه این است که با زندگی در کنار فاجعه عادت کنیم؛ چیزی که امروز شاهد آن هستیم. وقتی فجایع پشت سر هم تکرار می شود و تداوم می یابد، و بی کفایتی مسئولین امنیتی کشور از آفتاب روشن تر است، اما نمایندگان همین مردم به صورت چند باره آنها را تأیید می کنند، در واقع تأیید تداوم فاجعه از سوی آنان است و مردم نیز چار? ندارند جز اینکه با این سیاست، هر روز، در انتظار خلق فاجعه جدیدتر و وحشت ناکتر، به سر برند.

http://salam 1000.parsiblog.com/